Terapia ręki

To proces terapeutyczny przeznaczony przede wszystkim dla dzieci, u których stwierdza się:

  • trudności  w wiązaniu sznurowadeł, zapinaniu guzików, nawlekaniu koralików, itp.,
  • trudności grafomotoryczne,
  • obniżony poziom graficzny pisma, niekształtne litery, nieprecyzyjne, różnej wielkości, wychodzące poza linie, różne nachyleniu liter, pismo mało czytelne, tempo pisania wolne
  • zaburzenia równoważne, niezgrabność ruchową, trudności z jazdą na rowerze, hulajnodze, staniem na jednej nodze,
  • nieprawidłową postawę ciała,
  • obniżenie lub podwyższenie napięcia mięśniowego w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej nieprawidłowe trzymanie narzędzia piszącego- ściskanie za mocno,
    albo trzymanie za lekko,

Terapię zawsze poprzedza diagnoza, skoncentrowana na rozpoznaniu stopnia trudności u dziecka. Terapię ręki można prowadzić indywidualnie lub połączyć z terapią integracji sensorycznej. Przed rozpoczęciem terapii prowadzi się ocenę z zakresu ruchomości stawów kończyny górnej, zdolności chwytania i puszczania przedmiotów, określenie nadwrażliwości bądź podwrażliwości oraz napięcia mięśniowego. Długość trwania terapii jest indywidualna dla każdego dziecka. Szybkie dostrzeżenie problemów u dziecka i dobranie właściwych metod terapeutycznych wpływa na efektywność terapii. Wszystkie działania proponowane w trakcie terapii muszą być odpowiednio dobrane zarówno do poziomu manualnego dziecka, jak i do poziomu rozwoju poznawczego. Zajęcia powinny być prowadzone w formie zabawowej.

Terapia ręki obejmuje działania w zakresie obręczy barkowej i kończyn górnych. Głównym celem terapii jest rozwijanie motoryki małej, rozwijaniu ruchów precyzyjnych, usprawnianiu manualnym. Terapia obejmuje ruchomość łopatek, stawów kończyn górnych, regulowaniu napięcia mięśniowego.

W zależności od zaburzeń zajęcia opierają się na:

  • wzmacnianiu siły mięśniowej kończyn górnych,
  • stymulowaniu czucia powierzchniowego oraz głębokiego,
  • doskonaleniu chwytu,
  • doskonaleniu kontroli wzrokowo-ruchowej,
  • koordynowaniu pracy oburącz.

Terapia ręki jest przeznaczona dla dzieci:

  • z zaburzeniem napięcia mięśniowego,
  • z zaburzeniem precyzji ruchu
  • z brakiem koordynacji ruchów kończyny górnej,
  • z zaburzeniami koordynacji wzrokowo-ruchowej,
  • z opóźnieniem w zakresie czynności samoobsługowych,
  • z zaburzeniami zmysłu dotyku

W terapii stosuje się m.in. następujące metody:

  • wiodąca metoda aktywna na sali gimastyczneh bądź w sali terapeutycznej,
  • Metoda Dobrego Startu
  • Elementy Metody Denisona,
  • Wykorzystanie sprzętu multimedialnego,