Program aktywności ruchowej M. Ch. Knillów

W zespołach edukacyjnych i rewalidacyjnym prowadzony jest Program aktywności: Świadomość ciała, kontakt i komunikacja. Programy zostały opracowane przez Mariannę i Christophera Knillów. Na metodę składają się cztery programy oraz Program Wprowadzający i Specjalny Program (SPH), uwzględniający potrzeby dzieci z dużą dysfunkcją narządów ruchu. Programy aktywności Knillów stanowią podstawy, dzięki którym rozwija się kontakt społeczny, ruch oraz zabawa. Mogą też stanowić punkt wyjścia dla rozwoju rozumienia i używania języka. Programy mogą być skutecznie stosowane w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi o różnych poziomach rozwoju intelektualnego i z różnymi rodzajami niesprawności fizycznej.

Programy mogą być stosowane przez każdą osobę, która ma regularny kontakt z dzieckiem. Można je wykonywać codziennie i jeśli to możliwe o tej samej porze dnia. Ważną kwestią jest również wybór odpowiedniego miejsca do ćwiczeń oraz zaplanowanie wyposażenia.

Wybierając pomieszczenie, należy mieć pewność, że dziecko nie kojarzy go z innymi aktywnościami, które wykonywało tam wcześniej i które mogły negatywnie wpłynąć na jego nastawienie do pracy. Otoczenie powinno dawać poczucie bezpieczeństwa, spokój i relaksację.

Podstawą jest to, że dziecku jest dane inne niż do tej pory zaplanowane i systematyczne, doświadczenie ruchów takich jak: naciskanie i kulanie przedmiotów, obracanie ich, pocieranie ich, przekładanie różnych rzeczy z ręki do ręki itp. Dziecko musi być świadome wykorzystywania swoich rąk, nóg, ust, ramion, stóp i całego swojego ciała podczas używania ich w tak prostych czynnościach jak jedzenie i ubieranie oraz podczas zabawy i w komunikacji z innymi.

Do programów dołączone są kasety ze specjalnie skomponowaną muzyką, która powinna towarzyszyć wszystkim aktywnością.

Muzyka jako element stymulujący i podwyższający uwagę, w realizacji Programów Aktywności, odgrywa znaczącą rolę. Dzięki słuchaniu specjalnego tonu sygnatury muzycznej na początku i na końcu każdego programu, dziecko uczy się rozpoznawać sytuację, a to z kolei przygotowuje do łączenia jej z określoną aktywnością. W ten sposób tworzy się warunki, w których dziecko może być uważne i czuć się zupełnie bezpiecznie.